آشنایی با گل نرگس

معرفی گل نرگس

نام علمی گل نرگس، Narcissus می باشد که این نام ریشه یونانی دارد. این گل جزو گیاهان علفی محسوب می گردد. نرگس برای اولین بار در قرن دوم میلادی در سواحل دریای مدیترانه کشت شد. روغن Narcissus بسیار پرخاصیت بوده و ماده اصلی در تولید عطرهای فرانسوی می باشد.

عطر و ظاهر گل نرگس موجب حس آرامش و تسکین در انسان می شود. به ویژه در مورد افراد کهنسال عطر نرگس باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر شده و جنبه شادی آوری دارد. تاریخچه گل نرگس به اساطیر یونان باستان باز می گردد. این گل جزو گل های فضای باز یا به اصطلاح عامیانه باغچه ای می باشد و خاصیت زیبایی بخشی بسیاری به باغها و باغچه ها دارد.

وجود گل نرگس در محیط زندگی و محل کار تاثیر به سزایی در ایجاد انرژی مثبت و سرزندگی دارد. عطر انتشار یافته آن در فضای محیط به شدت استرس و فشارهای روانی را کاهش می دهد و سبب افزایش تمرکز خواهد شد. علاوه بر آن خاصیت درمانی در درمان افسردگی و سرماخوردگی هم دارد.

انواعگل نرگس

نوعی نرگس به نام نرگس شهلا وجود دارد که گلبرگ های آن زرد رنگ بوده و اندازه گل از نرگس معمولی بزرگتر می باشد. علاوه بر آن نرگس شهلا برخلاف نرگس معمولی فاقد عطر می باشد.

نوعی دیگر نرگس معروف به نرگس شیراز است که فوق العاده عطری بوده و دارای سه عدد گلبرگ بوده که به رنگ سفید می باشند. از انوع دیگر گل های نرگس می توان به نرگس پرپر، مسکین، نروک، پنجه گربه ای و... اشاره نمود.

گل های نرگس به صورت انفرادی یا چندتایی در بالای ساقه گیاه قرار دارند. برای استفاده از گل نرگس به عنوان گل شاخه بریده از گل های درشت استفاده می شود و برای تزئینات و گل آرایی از انواع کوچک نرگس استفاده خواهد شد.

بر خلاف بسیاری از گیاهان که در فصل پائیز به اصطلاح به حالت خزان می روند، گل نرگس در پائیز رشد خود را آغاز کرده و در پایان زمستان به گل می نشیند و جلوه بسیار زیبایی به باغچه می بخشد. در ایران به دلیل ملایم بودن زمستان در شمال و جنوب کشور، گل نرگس به خوبی رشد یافته و گل می دهد.

طبقه بندیگل نرگس

گل نرگس دارای گونه ها مختلف و متنوعی باشد. نرگس شاخه بریده را بر اساس معیارهای مختلفی دسته بندی می کنند. از دسته بندی های معمول به تقسیم بندی این گل بر اساس طول تاج سر گل می باشد.

گل نرگس (DAFFODIL)

نوعی از گل نرگس است که سر گل آن تاج بزرگی دارد و به صورت انفرادی می باشد.

گل نرگسJonquil) Narcissus)

این نوع نرگس تاج کوچکی دارد و اغلب چندتایی بوده و خوشه های آن در بالای ساقه قرار دارند.

گلدهی گل نرگس:

گل نرگس معمولا در اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار گلدهی دارد. اگر این گل در فصل پاییز کشت شود در بهار گلدهی خواهد داشت. معمولا با کاشت در گلدان و پیش رس کردن این گل را در فصل زمستان هم برداشت می کنند.

فواید درمانی گل نرگس

استشمام عطر خوش گل نرگس، موجب تسکین درد میگرن و سردرد می شود.

بخور گل های نرگس بیماری های پوستی همچون جوش صورت، گرمی و کک و مک را رفع می کند.

دم کرده گل نرگس در محیط های بسته و محل کار می تواند خطر ابتلا به بیماری های ویروسی همچون سرماخوردگی و آنفولانزا را کاهش دهد و همچنین باعث رفع گرفتگی بینی نیز می شود.

دم کرده گل های نرگس نیز در معالجه بیماری آسم نیز مفید است.

گل نرگس استفاده خوراکی نیز دارد. خوردن گل نرگس با عسل می تواند مشکلات گوارشی و معده را نیز تسکین دهد.

این گل نقش به سزایی در رفع افسردگی دارد. طبق تحقیقات اکثر دانشمندان گونه های عطری گل نرگس بر روی سلول های عصبی تاثیر گذاشته و مغز را از منزوی بودن و افسردگی نجات می دهد.